درباره روابط عمومی

امروزه در سازمان‌ها، شناخت، درک متقابل و ارتباطات به منظور دستیابی به اهداف، به عنوان یک اصل اساسی مدیریت پذیرفته شده است.

این نوع ارتباط که از آن به روابط عمومی یاد می شود یکی از مهمترین عوامل موثر در سرنوشت هر سازمان و گروه محسوب می شود. در دنیای امروز روابط عمومی ها به عنوان عناصر قوی در ارزیابی و تقویت برنامه ها و پیشبرد اهداف سازمان ها تلقی می شوند.

امروزه نقش روابط عمومی و حیطه فعالیت آن بر هیچ کس پوشیده نیست.تمامی فعالان جامعه در بخش های مختلف فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و جویای روابط عمومی‌هایی هستند که آنانرا در طراحی رو‌ش‌های معقول وتعیین خط مش‌های مرتبط با آینده یاری دهند.

روابط عمومی نقش‌های گوناگونی را در جایگاه‌های متفاوت و شرایط متمایز از یکدیگر ایفا می‌کند، اما دو نقش قابل تفکیک آن در ارتباطات درون سازمانی و برون سازمانی از میان سایر نقش‌ها، نمایانتراست.

هنر روابط عمومی این است که بتواند امکانات و شرایط محیط بیرونی را تشخیص دهد و آنانرا با امکانات درون سازمان پیوند داده و اجرای فرامین درون سازمانی را تسهیل نماید و در نهایتا ارتباط سازمان را با بیرون از آن به درستی برقرار سازد. دراین راستا اولین قدم شناخت محیط و سازمان است و منظور از این شناخت، شناسایی و بررسی نقاط قوت و ضعف درونی و بیرونی آن است.

عمد‌ه ترین هدف سازمانی دانشگاه‌ها، ارتقاء امور آموزشی و پژوهشی دانشگاه‌ها است. دانشگاه از سه طیف دانشگاهیان اعم از استادان، دانشجویان و کارکنان تشکیل شده است. مدیریت دانشگاه مسؤلیت هماهنگی بین این سه طیف را برعهده دارد. مدیریت برای رسیدن به این هدف، نیاز به ابزارها و ساز وکارهای لازم دارد. یکی از این ساز وکارها، بخش روابط عمومی دانشگاه است. بدون وجود روابط عمومی کارآمد، ایجاد هماهنگی و همراهی در دانشگاه‌ها درجهت اهداف عالی میسر نیست. کارکرد اساسی بخش روابط عمومی، برای پیشرفت‌های علمی، فرهنگی و پژوهشی دانشگاه‌ها اهمیت اساسی دارد.تقویت روابط عمومی، به منظور تقویت روابط عاطفی بین مدیران دانشگاه از یکسو و استادان، دانشجویان و کارکنان، ازسوی دیگر ضروری به نظر می رسد.

روابط عمومی به عنوان مهمترین ساز و کار مدیریتی دانشگاه‌ها، نقش مهمی در هماهنگ سازی، اطلاع رسانی و فرهنگ سازی دارد.توجه ویژه به روابط عمومی به عنوان نهادی که می تواند به صورت نظام مند، برنامه ریزی شده و سنجیده در جهت تقویت تعامل و تفاهم بین بخش‌های مختلف دانشگاه عمل کند، حائز اهمیت است.